| | Κωνσταντίνος Π. Καβάφης | |
| | Συγγραφέας | Μήνυμα |
---|
Mantis Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 278 Ημερομηνία εγγραφής : 24/11/2009 Ηλικία : 46 Τόπος : Athens...by night...
| Θέμα: Κωνσταντίνος Π. Καβάφης Σαβ Δεκ 19, 2009 1:00 am | |
| Κεριά
Του μέλλοντος οι μέρες στέκοντ' εμπροστά μας σα μιά σειρά κεράκια αναμένα - χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.
Οι περασμένες μέρες πίσω μένουν, μια θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων· τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη, κρύα κεριά, λιωμένα, και κυρτά.
Δεν θέλω να τα βλέπω· με λυπεί η μορφή των, και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι. Εμπρός κυττάζω τ' αναμένα μου κεριά.
Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει, τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.
| |
| | | Mantis Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 278 Ημερομηνία εγγραφής : 24/11/2009 Ηλικία : 46 Τόπος : Athens...by night...
| Θέμα: Απ: Κωνσταντίνος Π. Καβάφης Σαβ Δεκ 19, 2009 1:01 am | |
| Ιθάκη
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι, τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις, αν μεν' η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος. Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους, να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά, και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις, σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ' έβενους, και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής, όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά, σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας, να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.
Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη. Το φθάσιμον εκεί ειν' ο προορισμός σου. Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου. Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί, πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο, μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ'έδωσε τ' ωραίο ταξείδι. Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο. Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε. Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα, ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.
| |
| | | Mantis Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 278 Ημερομηνία εγγραφής : 24/11/2009 Ηλικία : 46 Τόπος : Athens...by night...
| Θέμα: Απ: Κωνσταντίνος Π. Καβάφης Σαβ Δεκ 19, 2009 1:14 am | |
| Για Νάρθουν-
Ένα κερί αρκεί. Το φως του το αμυδρό αρμόζει πιο καλά, θάναι πιο συμπαθές σαν έρθουν της Αγάπης, σαν έρθουν η Σκιές.
Ένα κερί αρκεί. Η κάμαρη απόψι να μη έχει φως πολύ. Μέσα στην ρέμβην όλως και την υποβολή, και με το λίγο φως - μέσα στην ρέμβην έτσι θα οραματισθώ για νάρθουν της Αγάπης, για νάρθουν η Σκιές.
| |
| | | Mantis Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 278 Ημερομηνία εγγραφής : 24/11/2009 Ηλικία : 46 Τόπος : Athens...by night...
| Θέμα: Απ: Κωνσταντίνος Π. Καβάφης Σαβ Δεκ 19, 2009 1:18 am | |
| Στο Σπίτι της Ψυχής
Plus au fond, tout au fond, dans la Maison de l' Ame, Ou vont et viennent et s' asseoient autour d' un feu, Les Passions avec leurs visages de femme.
RODENBACH
Μέσα στο Σπίτι της Ψυχής γυρίζουνε τα Πάθη - ωραίες γυναίκες στα μεταξωτά ντυμένες, και με σάπφειρους εις το κεφάλι. Από την πόρτα του σπιτιού έως μέσα εις τα βάθη ορίζουνε τες αίθουσες όλες. Στην πιο μεγάλη - τες νύχτες που το αίμα των ζεστάθη - χορεύουνε και πίνουνε με τα μαλλιά λυτά.
Έξω απ' τες αίθουσες χλωμές και κακοεντυμένες με φορεσιές ενός παληού καιρού, η Αρετές γυρίζουν και με πίκρα ακούνε την εορτή που κάμνουνε η εταίρες μεθυσμένες. Στων παραθύρων τα υαλιά τα πρόσωπα κολνούνε και βλέπουν σιωπηλές, συλλογισμένες, τα φώτα, τα διαμαντικά, και τ' άνθη του χορού.
| |
| | | Mantis Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 278 Ημερομηνία εγγραφής : 24/11/2009 Ηλικία : 46 Τόπος : Athens...by night...
| Θέμα: Απ: Κωνσταντίνος Π. Καβάφης Σαβ Δεκ 19, 2009 1:20 am | |
| Τρόμος Την νύκτα, Δέσποτα Χριστέ μου, τον νου και την ψυχή μου φύλαττέ μου σαν γύρω μου αρχινούν και περπατούνε Όντα και Πράγματα που όνομα δεν έχουν και τ' άσαρκα ποδάρια των στην κάμαρή μου τρέχουν και κάμνουν στο κρεββάτι μου κύκλο για να με διούνε - και με κυττάζουν σαν να με γνωρίζουν σαν να καγχάζουν άφωνα που τώρα με φοβίζουν.
Το ξέρω, ναι, με καρτερούνε σαν βδελυρούς καιρούς να μελετούνε οπόταν ίσως σέρνομουν μαζύ των - μες στο σκότος με τα όντα και τα πράγματα αυτά ανακατευμένος. Κι αποφρενιάζουν ο καιρός να ξαναρθή ο πρώτος. Μα δεν θα νάρθη πια ποτέ· γιατί είμαι εγώ σωμένος, εις του Χριστού τ' όνομα βαπτισμένος.
Τρέμω σαν αισθανθώ το βράδυ σαν νοιώσω που μες στο βαθύ σκοτάδι επάνω μου είναι μάτια καρφωμένα... Κρύψε με από την όρασί των Δέσποτά μου.
Και σαν μιλούν ή τρίζουνε, μη αφίσεις ως τ' αυτιά μου κανέν' από τα λόγια των ναρθή τα αφορεσμένα, μην τύχη και μες στην ψυχή μου φέρουν καμμιά φρικώδη ανάμνησι απ' τα κρυφά που ξέρουν.
| |
| | | Mantis Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 278 Ημερομηνία εγγραφής : 24/11/2009 Ηλικία : 46 Τόπος : Athens...by night...
| Θέμα: Απ: Κωνσταντίνος Π. Καβάφης Σαβ Δεκ 19, 2009 1:26 am | |
| Κτίσται
Η Πρόοδος οικοδομή είναι μεγάλη - φέρει καθείς τον λίθον του· ο εις λόγους, βουλάς, ο άλλος πράξεις - και καθημερινώς την κεφαλήν της αίρει υψηλοτέραν. Θύελλα, αφνίδιός τις σάλος
εάν επέλθη, σωρηδόν οι αγαθοί εργάται ορμώσι και το φρούδον των υπερασπίζοντ' έργον. Φρούδον, διότι καθενός ο βίος δαπανάται υπέρ μελλούσης γενεάς, κακώσεις, πόνους στέργων,
ίνα η γενεά αυτή γνωρίση ευτυχίαν άδολον, και μακράν ζωήν, και πλούτον, και σοφίαν χωρίς ιδρώτα ποταπόν, ή δούλην εργασίαν.
Αλλ' η μυθώδης γενεά ουδέποτε θα ζήση· η τελειότης του αυτή το έργον θα κρημνίση κ' εκ νέου πας ο μάταιος κόπος αυτών θ' αρχίση.
| |
| | | Mantis Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 278 Ημερομηνία εγγραφής : 24/11/2009 Ηλικία : 46 Τόπος : Athens...by night...
| Θέμα: Απ: Κωνσταντίνος Π. Καβάφης Σαβ Δεκ 19, 2009 1:28 am | |
| Λόγος και Σιγή
Αζά καν ελκαλάμ μιν φάντα, ασσουκούτ μιν ζαχάμπ. ΑΡΑΒΙΚΗ ΠΑΡΟΙΜΙΑ
«Είναι χρυσός η σιωπή και άργυρος ο λόγος.»
Τις βέβηλος προέφερε τοιαύτην βλασφημίαν; τις χαυνωθείς Ασιανός παραιτηθείς εις μοίραν τυφλήν, βωβήν, τυφλός, βωβός; Ποίος οικτρός παράφρων ξένος τη ανθρωπότητι, την αρετήν υβρίζων, χίμαιραν είπε την ψυχήν, και άργυρον τον λόγον; Το μόνον μας θεοπρεπές δώρημα, περιέχον τα πάντα - ενθουσιασμόν, λύπην, χαράν, αγάπην· εν τη ζωώδει φύσει μας ανθρώπινον το μόνον! Συ όστις τον αποκαλείς άργυρον, δεν πιστεύεις το μέλλον, λύον την σιγήν, μυστηριώδες ρήμα. Συ εν σοφία δεν τρυφείς, πρόοδος δεν σε θέλγει· με την αμάθειαν - χρυσήν σιγήν - ευχαριστείσαι. Νοσείς. Είν' η αναίσθητος σιγή βαρεία νόσος, ενώ ο Λόγος ο θερμός, ο συμπαθής, υγεία. Σκιά και νυξ είν' η Σιγή· ο Λόγος, η ημέρα. Ο Λόγος είν' αλήθεια, ζωή, αθανασία. Λαλήσωμεν, λαλήσωμεν - σιγή δεν μας αρμόζει αφού εις το ομοίωμα επλάσθημεν του Λόγου. Λαλήσωμεν λαλήσωμεν - αφού λαλεί εντός μας η θεία σκέψις, της ψυχής άυλος ομιλία.
| |
| | | AVATARGR Συντονιστής
Αριθμός μηνυμάτων : 26 Ημερομηνία εγγραφής : 29/11/2009 Τόπος : ΑΘΗΝΑ
| Θέμα: Απ: Κωνσταντίνος Π. Καβάφης Σαβ Ιαν 02, 2010 9:29 pm | |
| Φίλοι μου καλησπέρα σας.
Καλή μου Mantis θα μου επιτρέψετε να προσθέσω ένα ακόμα ποίημα του Κ.Καβάφη...
Περιμένοντας τους Bαρβάρους... — Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.
— Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μια τέτοια απραξία; Τι κάθοντ’ οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα. Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί; Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.
—Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη, και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα. Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε για να τον δώσει μια περγαμηνή. Εκεί τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.
— Γιατί οι δυο μας ύπατοι κ’ οι πραίτορες εβγήκαν σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες· γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους, και δαχτυλίδια με λαμπρά, γυαλιστερά σμαράγδια· γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια μ’ ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλιγμένα;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα· και τέτοια πράγματα θαμπώνουν τους βαρβάρους.
—Γιατί κ’ οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα· κι αυτοί βαρυούντ’ ευφράδειες και δημηγορίες.
— Γιατί ν’ αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία κ’ η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που εγίναν). Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ’ η πλατέες, κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;
Γιατί ενύχτωσε κ’ οι βάρβαροι δεν ήλθαν. Και μερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα, και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.
__
Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.
Ευχαριστώ. | |
| | | | Κωνσταντίνος Π. Καβάφης | |
|
| Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή | Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
| |
| |
| |