Αφού δεν έχω μαγικό ραβδάκι...

...γιατί να απασχολώ τον εαυτό μου με την μελέτη αυτών των θεμάτων?

Είναι μια λογική απορία και ίσως η μόνη απορία που θα έπρεπε να έχει ένας άνθρωπος που ξεκινά να ασχοληθεί με τον Αποκρυφισμό και την Υψιλή Τέχνη.

(Όταν αναφέρομαι σε "νεόφυτους", δεν εννοώ άτομα που έχουν γίνει δεκτά σε κάποιο Τάγμα και έχουν τον βαθμό του νεόφυτου. Αυτά τα άτομα για να έφτασαν στην ''πόρτα" κάποιου Τάγματος, και να έγιναν δεκτά, ξέρουν τι θέλουν από τη ζωή και τις μελέτες τους.
Οπότε, για χάρη ευκολίας, θα ονομάσω "νεόφυτους" τα άτομα που τώρα ξεκινούν τη μελέτη τους.
Άτομα που κάνουν τα πρώτα δειλά βήματα, μόνοι τους, στο μεγάλο και δαιδαλώδες τομέα της Μαγείας.)

Τι μου προσφέρει λοιπόν αυτή η ενασχόληση που απαιτεί χρόνο και χρήμα (καλώς ή κακώς* τα βιβλία -όποιο κι αν είναι το θέμα τους, στοιχίζουν και τείνουν να γίνουν είδος πολυτελείας)?
Μια ενασχόληση που θα με οδηγήσει σε κοινωνική απομόνωση?
Μια ενασχόληση που θα αναστατώσει τη ζωή μου με περίεργες ιδέες?
Μια ενασχόληση που θα με ξεσηκώσει από την καθημερινότητά μου?

* γράφω "καλώς ή κακώς" γιατί ο άνθρωπος που πραγματικά νιώθει μια έλξη για το αντικείμενο είναι διατεθειμένος να ξοδέψει κάποια χρήματα για να αγοράσει ένα βιβλίο και εδώ πάει το "κακώς", γιατί δεν έχουν όλοι αυτή τη δυνατότητα, ακόμα κι αν έχουν αποκρυφιστικές ανησυχίες.
Όμως υπάρχουν και άτομα που θέλουν να χλευάσουν ή να κάνουν τους μάγκες με πράγματα που δεν κατανοούν... σε αυτή την περίπτωση, το να δώσουν κάποια χρήματα μπορεί να τους αποθαρρύνει και πραγματικά να τους σώσει από τις άσχημες και δυσάρεστες καταστάσεις που σχεδόν πάντα ακολουθούν ασεβείς και ανεγκέφαλες προθέσεις.

Παράθεση :: Τι μου προσφέρει λοιπόν αυτή η ενασχόληση που απαιτεί χρόνο και χρήμα

Σε ευχαριστώ που θίγεις αυτό το θέμα.
Είναι κάτι που δεν μου πέρασε από το μυαλό να ασχοληθώ πρώτα απ' όλα.
Δυστυχώς, το ότι ασχολούμε αρκετά χρόνια με το εν λόγω αντικείμενο, με κάνει να θεωρώ κάποια πράγματα δεδομένα.

Δυστυχώς οι περισσότεροι ξεκινούν με αυτό το σκεπτικό, το ότι δηλαδή η Μαγεία "έχει να τους προσφέρει κάτι".
Ψάχνουν να βρουν τι μπορούν να κερδίσουν από αυτή την "cool" ενασχόληση και είναι πραγματικά για γέλια το τι έχω ακούσει να ζητάνε.

Εδώ είναι το λάθος πιστεύω.
Η Μαγεία δεν είναι για να μας προσφέρει κάτι !
Είναι τρόπος ζωής ή καλύτερα, είναι κατανόηση σε βάθος της Ζωής και το θείων ή κοσμικών δυνάμεων, (όπως θέλετε πείτε το), που την διέπουν.
Είναι εναρμονισμός με αυτές τις δυνάμεις της Ζωής και χρήση αυτών, προς όφελος της ίδιας της Ζωής !

Δεν ασχολούμαστε με τη Μαγεία για προσωπικό μας όφελος και συνήθως για ποταπούς σκοπούς !
ΝΑΙ ! Μπορούμε να το κάνουμε αλλά δεν είναι αυτός ο σκοπός και το χρέος θα είναι μεγάλο !
Είμαστε κύταρα ενός μεγάλου οργανισμού και όταν ένα κύταρο ενεργεί αυτόνομα και κατά βούληση, αγνοώντας τον υπόλοιπο οργανισμό, είναι καρκινικό και αποβάλλεται !

Η Μαγεία είναι Γνώση του Όντος και του Όλου !

Εδώ θα κάνω ακόμη μία παράθεση από την αγαπητή μου Mantis :

Παράθεση :: Μια ενασχόληση που θα με οδηγήσει σε κοινωνική απομόνωση?
Μια ενασχόληση που θα αναστατώσει τη ζωή μου με περίεργες ιδέες?
Μια ενασχόληση που θα με ξεσηκώσει από την καθημερινότητά μου?

Ακριβώς !
Διότι όταν ξεκινήσουμε να βαδίζουμε αυτό το μονοπάτι δεν θα είμαστε
ποτέ οι ίδιοι ξανά.

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Φίλε μου Gothic θα μου επιτρέψεις να διαφωνίσω ως προς την αναφορά σου...
<<Η Μαγεία δεν είναι για να μας προσφέρει κάτι !>>
Πιστεύω πως μας προσφέρει....
Είναι η διαφορετικότητα που βλέπουμε πλέον σε ότι υπάρχει γύρο μας...
Η Γνώση που αποκομίζει κανένας με την ενασχόληση του με την ΤΕΧΝΗ..

Βέβαια μετά το αναφέρεις πολύ σωστά...
<<Είναι τρόπος ζωής ή καλύτερα, είναι κατανόηση σε βάθος της Ζωής και το θείων ή
κοσμικών δυνάμεων, (όπως θέλετε πείτε το), που την διέπουν.
Είναι εναρμονισμός με αυτές τις δυνάμεις της Ζωής και χρήση αυτών, προς όφελος της
ίδιας της Ζωής !>>

Σίγουρα με την γνώση δεν θα είναι κανένας ΠΟΤΕ ΙΔΙΟΣ.....
Η "όραση" θα αλλάξει....

Ευχαριστώ.

Αγόρια Καλησπέρα...

Ωραία τα λέτε και συμφωνώ απόλυτα μαζί σας, όμως, είχα στο νου μου κάτι πιο "προσωπικό"... Smile

Να συνεχίσω από εκεί που το άφησα το πρωί...

Λοιπόν, δεν ξέρω τι μπορεί να προσφέρει σ' εσάς (τους νεόφυτους) αυτή η μελέτη και η ενασχόληση... μπορώ να σας πω τι πρόσφερε σε εμένα...

Όταν ξεκίνησα -αρκετά χρόνια πίσω, ένιωθα ένα κενό μέσα μου.
Ένιωθα γριά, παρ' όλο που δεν είχα τελειώσει το σχολείο.
Ένιωθα παράταιρη με την εποχή μου, μίζερη και απομονωμένη σε μια εποχή πολύ μπροστά από την (εσωτερική) δική μου.
Μια εποχή που δεν μου άρεσε, δεν την καταλάβαινα, αλλά δεν μπορούσα να την αποφύγω (στο φυσικό επίπεδο τουλάχιστον).

Ασφυκτιούσα και θα μπορούσα να έχω "δραπετεύσει" σ' ένα φανταστικό κόσμο, να έχω κλειστεί στον εαυτό μου, να έχω πνευματικά και ψυχικά "αυτοευνουχιστεί" (αν μπορεί να μου επιτραπεί αυτός ο αδόκιμος όρος), να αφήσω τον εαυτό μου να κολλήσει σε μια κατάσταση αυτισμού.
Εύκολη επιλογή που με έβγαζε από πολλά μελλοντικά προβλήματα και ανησυχίες...

Ή θα μπορούσα να γεμίσω το κενό μου με διάφορες αηδίες που η τηλεόραση μας ταΐζει καθημερινά... άλλη μια εύκολη, αλλά προβληματική επιλογή...

Ή να αγνοήσω το κενό με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα το ξεχάσω ή θα με βαρεθεί και θα φύγει Very Happy

...
Βέβαια μέχρι να συμβεί κάτι από τα δύο θα περιφερόμουν μέσα στη ζωή μου και στην κοινωνία σα ζόμπι, αλλά αυτά είναι "ψιλοπράγματα" και συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες... Crying or Very sad

Εύκολη επιλογή Νο3...

Τελικά, επειδή δεν είμαι εύκολος άνθρωπος -όπως όλοι μου λένε- αποφάσισα να ακολουθήσω τη δύσκολη επιλογή...
Αποδέχτηκα την εσωτερική μου διαφορετικότητα και άρχισα να την "τεμαχίζω" με σκοπό να βρω τι είναι αυτό που μου λείπει.
Όχι, τι έχω λιγότερο ή περισσότερο από τους άλλους, αλλά τι ήταν αυτό που χρειαζόμουν για να νιώσω εγώ ολοκληρωμένη...

Μετά από πολλή μελέτη, πολλή αναζήτηση, πολλά ερωτήματα και πολλές απαντήσεις, που με άφηναν ανικανοποίητη, μετά από αναρίθμητες φιλοσοφικές, ψυχολογικές, θρησκευτικές, θρησκειολογικές, ιστορικές, εσωτεριστικές συζητήσεις, το βρήκα!
Ανακάλυψα την Ατραπό...

Τι πρόσφερε και προσφέρει, λοιπόν, σε εμένα εκτός από τα παραπάνω?

Μου έδωσε ένα καινούργιο ενδιαφέρον για τη ζωή.
Με γέμισε ελπίδα.
Μου πρόσφερε μια δυνατότητα διόρθωσης των αδύναμων σημείων μου.
Με ανύψωσε σε μια πιο γαλήνια ατμόσφαιρα, καθαρή από το βάρος της καθημερινής κακομοιριάς.
Η αίσθηση ματαιότητας που ένιωθα διαλύθηκε.
Απόκτησα ένα νέο τρόπο οπτικής της ζωής και ανακάλυψα ένα κλειδί για την επίλυση των προβλημάτων της ύπαρξης.

Βέβαια, αυτά προσφέρθηκαν σε εμένα, μπορεί κάποιος να λάβει περισσότερα ή λιγότερα...

"Η φιλοσοφία των μυημένων μπορεί να ενσωματωθεί μέσα στους κόλπους της ανθρώπινης ζωής και να ρίξει φως σε πολλές σκοτεινές γωνίες της."
Η Dion Fortune λέει τα παραπάνω και ποιά είμαι εγώ που θα την αμφισβητήσω? Wink

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Καλή μου φίλη Mantis αυτό που αναφέρεις είναι η πεμτουσία της ΤΕΧΝΗΣ....
Η αλλαγή που ένιωσες πιστεύω πως τα λέει όλα....

Το φώς που ρίχνει στις σκοτεινές γωνιές..........

Ερωτήματα πολλά......
Και οι σκοτεινές γωνιές πολλές....
(Για εμένα μιλάω.....)

Ευχαριστώ.

Είναι, τελικά, τόσο σημαντικό αυτό το "μαγικό ραβδάκι"?

Ας το θέσω λίγο διαφορετικά για να μην παρεξηγηθώ...

Προσωπικά (και ξέρω ότι δεν είμαι η μόνη), χωρίζω σε 3 κατηγορίες τους ανθρώπους που ασχολούνται με την Υψηλή Τέχνη (κάποιοι έχουν περισσότερες κατηγορίες και μερικοί λιγότερες, αλλά το αποτέλεσμα οδηγεί στον ίδιο συλλογισμό):

1. Εραστής της Υψηλής Τέχνης.
Συλλέγει γνώσεις, διευρύνει το πνεύμα, ανυψώνει την ψυχή του, προετοιμάζει τον εαυτό του.
Δεν προχωρά πέρα από αυτό το στάδιο γιατί για να κατανοήσει την ανώτερη διδασκαλία πρέπει να μάθει τα βασικά... πως μπορεί κάποιος να λύσει μια εξίσωση όταν δεν έχει μάθει ούτε πρόσθεση να κάνει?
Ο Εραστής της Υψηλής Τέχνης δεν χρειάζεται "μαγικό ραβδάκι", δεν έχει έρθει η ώρα να αποκτήσει ένα και δεν ξέρει πως να το χρησιμοποιήσει...

Όταν τελικά κάποιος φτάσει στο επίπεδο των εξισώσεων υπάρχει ο παρακάτω διαχωρισμός:

2. Αποκρυφιστής.
Ασκεί τη Τέχνη, αλλά νιώθει και την ανάγκη να προσφέρει. Μοιράζεται τη γνώση του και την όποια σοφία έχει αποκτήσει με τους συνανθρώπους τους.
Ο Αποκρυφιστής έχει σαν σκοπό να βοηθήσει τον υπόλοιπο κόσμο να ανέλθει στο επίπεδο που βρίσκεται αυτός.

3. Μυστικιστής. Ασκεί τη Τέχνη και έχει σα σκοπό να εμβαθύνει σε αυτή μέχρι να την κατακτήσει πλήρως.
Δεν μπορεί και δεν θα ασχοληθεί ποτέ με το να μεταφέρει γνώσεις.
Πασχίζει για την ανέλιξή του και ζει αποτραβηγμένος από τον υπόλοιπο κόσμο και οι άνθρωποι γύρω του δεν τον αγγίζουν...
Δεν είναι μισάνθρωπος, από τη στιγμή που πλέον έχει ξεπεράσει τα "εμπόδια" και τις ανάγκες του φυσικού σώματός του και έχει γίνει ένας καθαρά πνευματικός άνθρωπος δεν μπορεί να συμβαδίσει πια με τους συνανθρώπους του...

Θα ήθελα να χρησιμοποιήσω τον όρο μάγος για τους αποκρυφιστές και τους μυστικιστές, αλλά, έχει γίνει βιτρίνα για όλους τους ανεύθυνους και ανήθικους αεριτζήδες, παπατζήδες, τσαρλατάνους και δήθεν, που εκμεταλλεύονται τους αδύναμους, πονεμένους, εγκλωβισμένους σε ανούσιες ζωές και σε ανασφάλειες, συνανθρώπους μας.
Όταν κάποιος, που αυτοαποκαλείται μάγος, πουλάει μαγικά, ξόρκια, συνταγές, φίλτρα και λοιπές αηδίες, δεν έχει σκοπό να βοηθήσει όλους εμάς, αλλά να γεμίσει την τσέπη του.
Αν ένας τέτοιος άνθρωπος δεν προκαλούσε ζημιά, θα έλεγα ότι έιναι είναι απλά ένας έξυπνος απατεωνίσκος που βρήκε ένα εύκολο τρόπο να βγάζει χρήματα, όμως, οι περισσότεροι τσαρλατάνοι, είτε από αδιαφορία είτε από ηθελημένη ή ανεγκέφαλη ανευθυνότητα, υποβιβάζουν και ζημιώνουν τους συνανθρώπους τους.

Πριν από αρκετό καιρό ο Gothic μου είπε την παρακάτω ιστοριούλα:

Μπαίνει ένας πελάτης σε ένα κατάστημα με φίλτρα και άλλα μαγικά πράγματα.
"Θέλω ένα φίλτρο αγάπης" λέει στον μαγαζάτορα.
Πιάνει ένα μπουκάλι ο μαγαζάτορας από ένα ράφι και του το δίνει.
"Ορίστε, 5 ευρώ."
Εντωμεταξύ ένα άλλο πιο μικρό μπουκάλι έχει τραβήξει την προσοχή του πελάτη λόγω της εξωφρενικής τιμής που βλέπει πάνω του.
"Σε τι χρησιμεύει αυτό?" ρωτάει ο πελάτης.
"Αυτό είναι φίλτρο για να σκοτώσεις κάποιον."
"Μα είναι δυνατόν να δώσει κάποιος 50.000 για να σκοτώσει έναν άνθρωπο, ενώ μόνο με 5 ευρώ μπορεί να τον κάνει να τον αγαπήσει?" ρώτησε έκπληκτος ο πελάτης.
"Τι να σας πω κύριε, δεν ξέρω, εγώ απλά τα πουλάω."
Έδωσε το μπουκάλι στον πελάτη και πριν ο δεύτερος βγεί από το μαγαζί του είπε:
"Εις το επενειδίν"...

Ήταν σαν να του έλεγε ότι αφού ήρθες μια φορά, θα έρθεις ξανά και την επόμενη το πορτοφόλι σου θα είναι παραφουσκωμένο, γιατί κανείς δεν μπορεί να αντέξει την παντοτινή αγάπη του συντρόφού του όταν η δική του έχει σβήσει...

Όλοι αυτοί οι τσαρλατάνοι που το παίζουν μάγοι και τάζουν στον κόσμο τα πάντα εκτός από νεκρανάσταση, είναι απατεώνες πρώτου μεγέθους και δεν έχουν καμμία σχέση με την Μαγεία.

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Καλή μου φίλη Mantis δεν θα διαφωνίσω σε τίποτα με αυτά που αναφέρεις..

Αυτό που θα πρέπει να το διαβάσουμε όλοι μας είναι...
<<Όλοι αυτοί οι τσαρλατάνοι που το παίζουν μάγοι και τάζουν στον κόσμο τα πάντα εκτός
από νεκρανάσταση, είναι απατεώνες πρώτου μεγέθους και δεν έχουν καμμία σχέση με
την Μαγεία.>>

Ευχαριστώ....

Ο πόθος για το "μαγικό ραβδάκι"...

Πόθος για το "μαγικό ραβδάκι" στο δικό μου (και όχι μόνο) "λεξικό" έχει την ίδια έννοια με το "πόθος για δύναμη και εξουσία".

Εδώ τίθεται το ερώτημα:

Και γιατί να μην έχει ο αποκρυφιστής δύναμη και εξουσία?

Οι εμπειρίες από τη ζωή, μου έχουν δείξει πως η δύναμη και η εξουσία έχουν την τάση να διαφθείρουν την ψυχή του ανθρώπου και ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και ο αποκρυφιστής είναι άνθρωπος.
Έχει, βέβαια, περισσότερες αντιστάσεις και θα χρειαστεί περισσότερος καιρός και πολύ ισχυρά ερεθίσματα για να συμβεί αυτό, αλλά όταν θα συμβεί, η πτώση θα είναι πιο μεγάλη και η πρόσκρουση συντριπτική...

Η ποιότητα του χαρακτήρα είναι το μόνο που μπορεί να σώσει τον αποκρυφιστή από τη διαφθορά... αυτό ή το να μην πιάσει ποτέ στα χέρια του το "μαγικό ραβδάκι".

Υπάρχει ένα "κρυφό" στοιχείο στην όλη κατάσταση...

Ο σωστός αποκρυφιστής δεν επιθυμεί την εξουσία και τη δύναμη, αλλά ούτε και τη φοβάται.
Δεν την αναζητεί, αλλά εάν οι περιστάσεις προστάζουν να πάρει τα ινία στα χέρια του, θα τα πάρει και θα κάνει αυτό που πρέπει.

Ο σωστός αποκρυφιστής θα αποδεχτεί την ευθύνη με υπευθυνότητα και ποτέ δεν θα ξεχάσει ότι είναι υπηρέτης της Ανθρωπότητας και των Δυνάμεων και όχι εξουσιαστής τους.
Είμαστε τα όργανα και όχι οι οργανοπαίχτες και αυτό δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνάμε.

Ο σωστός αποκρυφιστής αλλά και ο σωστός άνθρωπος δεν θα υποστεί τις βλάβες που προκαλεί η διαφθορά αν γνωρίζει, αναγνωρίζει και αποδέχεται τις αδυναμίες και τα ψεγάδια του χαρακτήρα του.
Όταν υπάρχει μέσα μας αυτή η γνώση και έχουμε το θάρρος να παραδεχόμαστε το πρόβλημά μας, τότε μπορούμε να το μετατρέψουμε σε πηγή σταθεροποιητικής δύναμης που θα μας βοηθήσει να κρατήσουμε τις ισορροπίες της ψυχής μας.

Πότε θα δω μια "άσπρη μέρα"?
Άνθρωπος δεν είμαι και εγώ?

Ναι, ο αποκρυφιστής είναι άνθρωπος, αλλά (πάντα εμφανίζεται από κάπου ένα ύπουλο "αλλά" Smile

), δεν είναι απλός άνθρωπος...
Έχει ξεπεράσει το "απλός" και είναι πλέον Άνθρωπος, είναι ανώτερος γιατί έχει έρθει σε επαφή με τις Δυνάμεις που ρέουν και κινούν τους Κόσμους.

Επειδή είναι ανώτερος, δεν νοείται να αντιδρά στη ροή των πραγμάτων όπως αντιδρά ο απλός άνθρωπος.

Η πρώτη αρχή που πρέπει να κατανοήσει ο νεόφυτος είναι ότι ο κοσμικός νόμος έχει απόλυτη κυριαρχία πάνω σε όλη την Πλάση. Τίποτα δεν είναι απαραίτητο, τυχαίο ή συμπτωματικό.
Μόλις ο νεόφυτος αποδεχθεί το Κάρμα, θα δει πως ότι βρίσκεται στο δρόμο του είναι αποτέλεσμα των δικών του αποφάσεων και πράξεων.
Δεν πρέπει να μεμψιμοιρούμε για τα στραβά που μας "τυχαίνουν" γιατί θερίζουμε ότι σπείραμε...

Από τη στιγμή που θα σταματήσουμε να κλαίμε για τα άσχημα και τα άδικα που μας συμβαίνουν και θα αποδεχτούμε την δικαιοσύνη του Νόμου της Ανταπόδοσης θα έχουμε διδαχθεί υπευθυνότητα και θα έχουμε γίνει σοφότεροι.

Αντί να απελπιζόμαστε, θα πρέπει να χαιρόμαστε και να μελετάμε τα γεγονότα (άσχημα και όμορφα) γιατί μόνο έτσι θα καταλάβουμε τι έχουμε δημιουργήσει ή προκαλέσει με τις πράξεις μας, τα λόγια μας ή ακόμα και την απραξία μας...

Ο αποκρυφιστής αντιμετωπίζει διαφορετικά από τον απλό άνθρωπο τη ζωή, αλλά και η αντιμετώπιση του αποκρυφιστή είναι, επίσης, διαφορετική από του απλού ανθρώπου και στο θέμα του θανάτου.
Όταν κάποιος πιστεύει στη μετενσάρκωση αλλάζει ο τρόπος ζωής του. Γίνεται υπεύθυνος, γαληνεύει και απελευθερώνεται από τον πόνο που κάποια γεγονότα μπορούν να προκαλέσουν στη ψυχή του.
Ο θάνατος ενός συγγενή ή ενός φίλου δεν πονά πια.
Ο αποκρυφιστής νιώθει την απώλεια, αλλά ξέρει ότι αυτό που δεν υπάρχει πια κοντά του δεν είναι ο Άνθρωπος, αλλά ο υλικός φορές.

Ο αποκρυφιστής δεν θρηνεί τον Άνθρωπο που έφυγε γιατί θα τον ξανασυναντήσει και δεν φοβάται τον θάνατο γιατί δεν είναι το Τέλος, αλλά το Σταυροδρόμι ανάμεσα στις διαδοχικές υπάρξεις μας.
Ο θάνατος είναι ο "χώρος και ο χρόνος" όπου ερχόμαστε αντιμέτωποι, αποδεχόμαστε και κατανοούμε τον εαυτό μας και τις πράξεις μας...

αυτη η ενασχοληση μου προσφερει απλα... ευχαριστηση. το χαιρομαι και ειναι αυθορμητο δε μπορω να το σταματησω ειτε αν ειναι ειτε αν δεν ειναι η μαγεια να προσφερει κατι(γιατι υποτιθεται δε πρεπει να θελουμε να προσφερει)

lilith έγραψε:: (γιατι υποτιθεται δε πρεπει να θελουμε να προσφερει)

Το θέμα δεν είναι ότι δεν πρέπει να θέλουμε... για να ασχοληθούμε σοβαρά πρέπει να έχουμε ξεπεράσει το σημείο που κάνουμε πράγματα γιατί θέλουμε υλικά αγαθά...

Άλλο είναι το "δεν πρέπει να θέλω" και άλλο "το δεν θέλω"... στο πρώτο καταπιέζουμε την επιθυμία, στο δεύτερο δεν έχουμε επιθυμία...

ok, καταλαβα. παντως εμενα μ αρεσει γιατι ειναι αυτο που ειναι οχι για υλικα αγαθα. απλα ειναι κατι...μαγικο!!!

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Φίλη lilith αρέσει η απαντησή σου....
<<απλα ειναι κατι...μαγικο!!!>>

Ναι Μαγικό αλλά καποια στιγμή θα γίνει και η ΠΡΑΞΗ....
Δεν προχωράμε, δεν μαθαίνουμε ετσι απλά για την γνώση ούτε και για την
περιέργεια της ΓΝΩΣΗΣ...

Η ΓΝΩΣΗ για να την αποκτήσει κάποιος δεν διαβάζεται αλλά και μέσα απο την
ΕΡΓΑΣΙΑ την κατακτά κάποιος...

Η θεωρία καλή είναι αλλά η ΓΝΩΣΗ έρχεται κυρίως απο την ΠΡΑΞΗ..

Ευχαριστώ.

σιγουρα. οντως η γνωση απ την πραξη ερχεται. παντως εγω δεν εχω κανει τπτ στην πραξη

Οικογενειακή υπόθεση και Κληρονομικό δικαίωμα...

Τέλεια και ιδανική περίπτωση θα ήταν, αν όλοι οι άνθρωποι που ασχολούνται με τον αποκρυφισμό κατάγονταν ή γεννιούνταν μέσα στους κόλπους μιας οικογένειας σχετικής με τον αποκρυφισμό.

{Αν κάποιος ενδιαφέρεται να ξεκινήσει τη δική του αποκρυφιστική οικογένεια μπορεί να μελετήσει το σχετικό κεφάλαιο στο (πολύ καλό) βιβλίο της Dion Fortune, "Η εσωτερική φιλοσοφία του έρωτα και του γάμου".}

Βέβαια, υπάρχουν μερικοί που προέρχονται από οικογένειες όπου κάποιος συγγενής -συνήθως αγαπημένος- ασχολείται με τον αποκρυφισμό.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, θεωρώ ότι πρέπει να περιμένουμε πότε το παιδί ή ο έφηβος θα δείξει ενδιαφέρον γι' αυτά τα θέματα και μετά να του μιλήσουμε.

Αν έχουμε διακρίνει από μικρή ηλικία τη μετέπειτα εξέλιξη του παιδιού, κατά τη γνώμη μου, είναι ορθό να αρχίσει η διαπαιδαγώγηση του παιδιού πάνω σε θέματα ηθικής και συμπεριφοράς, ώστε, όταν αρχίσει η εκπαίδευσή του στον αποκρυφισμό να έχουμε από πριν θέσει σωστές και σταθερές βάσεις.

Πρέπει να τονίσω ότι είναι πολύ σημαντικό η παραπάνω διαπαιδαγώγηση πρέπει να γίνει χωρίς να καταστρέψουμε την αθωότητα της παιδικής ηλικίας και χωρίς να αποκαλύψουμε έναν κόσμο που δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα του να αποκαλυφθεί.

Όταν το παιδί ή ο έφηβος αρχίσει να εκφράζει έντονες, εκτεταμένες και σοβαρές απορίες πάνω στο θέμα και αν κρίνουμε ότι είναι αρκετά ώριμος και έτοιμος, μπορούμε να αρχίσουμε την εκπαίδευσή του.

Σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να θεωρήσει ο εκπαιδευόμενος ότι είναι ανώτερος απ' όλους τους άλλους ανθρώπους και απ' όλους τους αποκρυφιστές που δεν κατάγονται από οικογένειες σχετικές με τον αποκρυφισμό.

Δεν υπάρχει "αριστοκρατία" στον αποκρυφισμό.
Δεν υπάρχουν "αποκρυφιστικά τζάκια" και σίγουρα δεν είναι ανώτερος αυτός που είχε ένα συγγενή του να τον βοηθά και να τον καθοδηγεί, σε σχέση με κάποιον που έκανε όλη τη δουλειά μόνος του, χωρίς το σταθερό χέρι ενός συμβούλου και χωρίς τη προστασία ενός Δασκάλου.
Αν κάποιος είναι ανώτερος είναι ο δεύτερος και όχι ο πρώτος.

Αλλά αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι είμαστε όλοι ίσοι και κανένας δεν είναι "πιο ίσος από τους άλλους."

Η αλαζονεία, η έπαρση και η υπερηφάνεια στον αποκρυφισμό, είναι "θανάσιμα αμαρτήματα" και αν ο αποκρυφιστής δεν καταφέρει να τα εκδιώξει από μέσα του, θα οδηγηθεί σε άσχημα και σκοτεινά αποτελέσματα...

Δεν υπάρχει κληρονομικό δικαίωμα στη γνώση και η Μαγεία μπορεί να είναι "οικογενειακή υπόθεση" -όπως είναι και στη δική μου περίπτωση, αλλά τελικά είναι τόσο σπάνιο που είναι μη αξιολογήσιμο.
Παρ' όλο που ένας κλάδος της οικογένειας μου είχε σοβαρές σχέσεις με τη Μαγεία, δεν έλαβα ποτέ κάποια βοήθεια από τη προγιαγιά μου και τη γιαγιά μου γιατί πέθαναν πολλά χρόνια πριν από τη γέννηση μου... και για να πω την αλήθεια δεν θα ήθελα να έχω λάβει κάποια βοήθεια από την προγιαγιά μου...
Δεν υπήρξε ούτε κάλος γονιός, ούτε καλός άνθρωπος ούτε καλός αποκρυφιστής/μάγος.
Δεν είχε ηθικούς φραγμούς, δεν είχε αναστολές, δεν είχε τύψεις και ενοχές, δεν είχε συνείδηση, δεν είχε τρυφερά αισθήματα για κανέναν, παρά μόνο για τον εαυτό της.

Και για όποιον νεόφυτο δεν κατάλαβε, μόλις έκανα μια περιγραφή των "αρετών" και της πεμπτουσίας ενός Μαύρου Μάγου, οπότε όσοι θεωρούν ότι είναι ανώτερα τα "αποκρυφιστικά τζάκια" ας κοιτάξουν λίγο καλύτερα στο παρελθόν τους γιατί μπορεί και στα δικά τους μπαουλοντούλαπα να κρύβονται κροταλίζοντες προγονικοί σκελετοί... Wink

mantis, δεν εχω καταλαβει, τι εννοεις οταν λες οτι μπορει να υπαρχουν κροταλιζοντες σκελετοι? αυτα τα χαρακτηριστικα που ειναι υπογραμμισμενα ειναι ολων των μαγων η μοναχα ενος ατομου που γνωρισες?

καλα δεν υπαρχει χωρος χωρις τα κομπλεξ του ανωτερου και κατωτερου. απ το χωρο της μαγειας θα λειπε? ωστοσο ειναι συχνο το φαινομενο καποιος να νιωθει ανωτερος επειδη συγγενης του ηταν μαγος επισης?

Lilith δεν ξέρω εάν έχει σημασία να μιλάμε για κόμπλεξ ανώτερου και κατώτερου. Όσοι ασχολούνται με τον αποκρυφισμό είναι αρκετά ψυχροί, δεν ενοχλούνται εύκολα από την κριτική που μπορεί να τους γίνει και μάλλον βλέπουν τους υπόλοιπους λίγο αφ΄υψηλού. Φαντάσου λοιπόν να έχουν κάποιον που ασχολείται με όλα αυτά μέσα στο σπίτι τους, παρασύρονται και νομίζουν ότι είναι κάποιοι.

Εάν δεν υπάρξει αυστηρή καθοδήγηση, μάλλον, οι πιθανότητες να γίνουν αυτό που συνήθως λέγεται "μαύροι μάγοι" είναι αρκετές. Smile

lilith έγραψε:: mantis, δεν εχω καταλαβει, τι εννοεις οταν λες οτι μπορει να υπαρχουν κροταλιζοντες σκελετοι? αυτα τα χαρακτηριστικα που ειναι υπογραμμισμενα ειναι ολων των μαγων η μοναχα ενος ατομου που γνωρισες?

Lilith, τα χαρακτηριστικά που έδωσα δεν αφορούν μόνο ένα άτομο, αλλά είναι γενικά χαρακτηριστικά για όλους τους "Μαυρούς Μάγους"...

Όσο για τους "κροταλίζοντες σκελετούς", εννοώ ότι αν κάποιος έχει έναν Μαύρο Μάγο στην οικογένεια του καλό είναι να μην θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο των άλλων...
Μετάφραση από την αγγλική έκφραση "skeleton in the closet" ηταν, που χρησιμοποιείται για να δείξει ότι κάποιος έχει κάποια σκοτεινά μυστικά και βεβαρυμένο παρελθόν... Wink

Και ολο σου το σοϊ να ειναι μαγοι και καταλευκοι να ειναι αν η ιδιοσυγκρασια σου ειναι να γινεις μαυρος ....
επισης δεν νομιζω οτι παιζει μεγαλο ρολο αυτο υπαρχουν ατομα που εχουν μαγους συγγενεις και δεν τολμουν να πουν ουτε ενα πατερ ημων.....
οπως και το να μνημονευεις την καταγωγη σου δεν οδηγει πουθενα αν δεν εχεις κατανοησει την ολη Αληθεια τοτε μονο παρασυρεσε απο ενεργειες και γινεσε και υποχειριο τους και συντομα θα καταστραφεις .....
τα παντα δειχνουν μεσα απο τον χρονο εχε τα ματια σου και τα αυτια σου ανοιχτα και το μυαλο σου ποιο ανοιχτο....

hermit, έκανα edit στο ποστ σου και έβαλα το κείμενο που μου είχες στείλει σε pm... Wink

σε ευχαριστω Smile

Παρακαλώ... sunny

hermit έγραψε:: επισης δεν νομιζω οτι παιζει μεγαλο ρολο αυτο υπαρχουν ατομα που εχουν μαγους συγγενεις και δεν τολμουν να πουν ουτε ενα πατερ ημων.....

Αυτό -κατά τη γνώμη μου- δεν έχει σχέση με ατολμία...
Τι θέλει να πει ο ποιητής, λοιπόν?

Μπορεί όλο μου το σόι να είναι μάγοι, αλλά να μην έχει έρθει ακόμα η δική μου σειρά να ακολουθήσω την ατραπό.
Σε εμένα, που δεν έχω φτάσει σε αυτό το επίπεδο, οι συγγενείς μου -που είναι μάγοι- φαίνονται εκκεντρικοί τύποι με μπόλικες λασκαρισμένες βίδες... και σε αυτούς εγώ μοιάζω με υποανάπτυκτο πιθίκι...

Mantis έγραψε:

hermit έγραψε:: επισης δεν νομιζω οτι παιζει μεγαλο ρολο αυτο υπαρχουν ατομα που εχουν μαγους συγγενεις και δεν τολμουν να πουν ουτε ενα πατερ ημων.....

Αυτό -κατά τη γνώμη μου- δεν έχει σχέση με ατολμία...
Τι θέλει να πει ο ποιητής, λοιπόν?

Μπορεί όλο μου το σόι να είναι μάγοι, αλλά να μην έχει έρθει ακόμα η δική μου σειρά να ακολουθήσω την ατραπό.
Σε εμένα, που δεν έχω φτάσει σε αυτό το επίπεδο, οι συγγενείς μου -που είναι μάγοι- φαίνονται εκκεντρικοί τύποι με μπόλικες λασκαρισμένες βίδες... και σε αυτούς εγώ μοιάζω με υποανάπτυκτο πιθίκι...

χχαχαχαχα συγνωμη αλλα δεν ενοουσα κυριολεκτικα το τολμαει Embarassed